ความหมายและประเภทของสารเสพติด

ความหมายของสารเสพติด

                เภสัชกร ได้ให้ความหมายของสารเสพติดว่า สิ่งที่ก่อให้เกิดพิษเรื้อรังและปรากฏอาการของโรคอย่างชัดเจนภายหลังเมื่อหยุดเสพ

                นักสังคมสงเคราะห์ ได้ให้ความหมายของสารเสพติดว่า สิ่งที่ก่อให้เกิดความเดือดร้อนในสังคม

                นักกฎหมาย ได้ให้ความหมายของสารเสพติดว่า สิ่งที่ทำให้เกิดพิษ และพิษของมันทำให้เกิดอาชญากรรม

                “สารเสพติด” ตามความหมายของพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ หมายถึง สารเคมีหรือยา หรือวัตถุใดๆ หรือพืช ที่รับเข้าสู่ร่างกาย จะโดยการรับประทาน ฉีด สูบ หรือดม ติดต่อกันชั่วระยะเวลาหนึ่งแล้วทำให้มีผลต่อร่างกายและจิตใจของผู้ที่ได้รับในลักษณะดังนี้ 

1. มีความต้องการอย่างแรงกล้าที่จะเสพต่อไปอีกเรื่อยๆ

2. มีความโน้มเอียงที่จะเพิ่มปริมาณของสารเสพติดให้มากขึ้นทุกขณะ

3. เมื่อถึงเวลาที่ต้องการเสพแล้วไม่ได้เสพ จะเกิดอาการอดหรืออยากยา โดยแสดงออกมาในลักษณะต่างๆ เช่น หาว อาเจียน น้ำตาน้ำมูกไหล ทุรนทุราย คลุ้มคลั่ง ขาดสติ โมโห ฉุนเฉียว เป็นต้น

4. ผู้ที่ใช้ยาหรือสารนั้นเป็นเวลานานจะทำให้เกิดผลร้ายต่อสุขภาพของผู้เสพทั้งทางร่างกายและจิตใจ

ที่มาของสารเสพติด

         1. สารเสพติดธรรมชาติ ได้แก่ สารเสพติดที่ได้มาจากพืชหรือพันธุ์ไม้บางชนิด 
ที่ขึ้นอยู่แล้วตามธรรมชาติ เช่น ฝิ่น กัญชา กระท่อม รวมทั้งสารที่ได้มาจากการ
แปรสภาพทางเคมีของพืชเหล่านั้น เช่น มอร์ฟีน และเฮโรอีน  ซึ่งแปรสภาพมาจากฝิ่น

         2. สารเสพติดสังเคราะห์ ได้แก่สารเสพติดที่ผลิตหรือสังเคราะห์ขึ้นด้วยกรรมวิธี
ทางเคมีและใช้แทนสารเสพติดธรรมชาติได้ เช่น เซคโคนาล (ในหมู่ผู้เสพเรียกสารเสพติดชนิดนี้ในชื่อต่างๆ เช่น เหล้าแห้ง เป็ดแดง ไก่แดง ปีศาจแดง) แอมเฟตามีน (ยาม้า, ยาบ้า,
ยาขยัน, ยาลดความอ้วน, ยาแก้ง่วง, ยาเพิ่มพลัง) กาวซีเมนต์ ทินเนอร์ เป็นต้น